Toen we onze motelkamer uitliepen stond de taxi al recht voor de deur te wachten. Een vriendelijk Engelsman, die op zijn twintigste jaar naar Australië was vertrokken bracht ons naar het vliegveld. Hij woonde inmiddels 44 jaar in Australié. Hij miste de seizoenen nog steeds. Op het vliegveld van Brisbane viel de enorme vriendelijkheid van de beveiliging en stewardessen gewoon op. Op tijd vertrokken naar Hong Kong zaten op de rij bij het raam achter elkaar maar dat was in het vliegtuig zo gewisseld. Een vriendelijke jongeman die zijn plekje afstond moet hier haast wel spijt van gekregen hebben want er kwam een man van twee meter hoog en 2 meter omvang met bovenarmen dikker dan mijn dijen. (Gerrit weet dan wel hoe dik) lekker naast en half op zijn stoel zitten. Wilma stelde nog een retorische vraag in de trend van zit je goed of zo. Hij zat helemaal geweldig zei hij. Moet toch ook een soort fetisch zijn. In Hong Kong het gezellig diner bij kaarslicht nog maar eens over gedaan. Alle rijen bij de fastfoodketens voorbij en in een restaurant door een knikkende oberaan een tafeltje gebracht. Van de kaart de beef uitgekozen met wat Franse frietjes. Hadden ook nog een aanbieding met een bel Heineken bier. Maar ik ging voor de lokale Tiger en Wilma voor een Chardonier. Worden de twee borden gebracht, een stukje rundvlees, gepureerd welliswaar en in een ronde vorm gebakken medium zoals de ober ook had meegekregen. Het stukje rundvlees was opgemaakt met een plakje kaas en daar omheen een precies in het midden doorgesneden wit klef bolletje. Patatjes ernaast en een blaadje sla en drie plakjes augurk. Ik voelde me toch wat onhandig op dat moment, een plaatje bij het gerecht begint voor mij toch zo zoetjesaan handig te worden. Maar het smaakte verder goed. de Visa card nog even laten stomen en we waren weer een uurtje verder. Op het vliegveld van Hong Kong mochten we een uurtje of vijf wachten. Dacht er nog wat proza te schrijven, bleek de laptop de X-ray van Brisbane en/of die van Hong Kong niet overleefd te hebben. Een scherm vol met gele knipperende balken. Het vliegtuig naar London vertrok op tijd, was een Airbus A380 een twee verdiepingen hoog joekel van een toestel. Genoeg ruimte, bij het raam nog een extra bagagevak. Je kunt je fotocamera of telefoon aansluiten op je scherm. Wat ook even meezat was dat je je telefoon erin kon opladen.

Op tijd in Londen, maar toen toch weer vertraging. De vlucht van Londen naar Schiphol werd uitgesteld vanwege de harde wind. Ongeveer twee uur later dan gepland gingen we toch weer de lucht in. De landing op Schiphol was war ruiger dan gewoon maar niet schrikbarend. Toen we bij de bagageband kwamen zagen we Tijn en Fenna al tegen de ruit geplakt staan. Nadine en Michèle waren er ook. Even opgesplitst en naar huis. Waar de kat ook blij was dat we er weer waren. Bij de post vonden we nog een tegelwijsheid van mijn broer vereeuwigd op een tegeltje. Er stond geen afzender bij, maar dat laat zich raden. Zal wel een mooi plekje in de WC krijgen.

De kat, kippen en planten lijken allemaal gegroeid, hebben een goede verzorging gehad.

Dit was het dan weer deze ronde. Sorry voor alle e-mails die jullie toegestuurd krijgen, dat doet het programma. Je kunt wanneer je dit vervelend vindt uitzetten, maar dan moet je af en toe zelf de site even opzoeken als je ons wilt volgen.

Wij hebben genoten van de reis met Jacques en Eline. Het was heel leuk bij Gary en Anika met de kinderen. Leuk om de natuur daar te zien, is warm en droog meestal maar er is genoeg te zien.

Iedereen bedankt voor het volgen en de reacties. Er zijn natuurlijk altijd personen, of soms één persoon die extra zijn best doet, ook dat waarderen wij wel.