Het was een koude nacht, Eline vertelde Wilma dat ze nog wat kleding bij elkaar had gezocht om warm te blijven in de tent. Waarop Wilma wist te melden dat wij het raam dicht hadden gedaan. Wat een armoe vond Eline. Na in het winkelcentrum nog wat inkopen gedaan. Bij het afrekenen weigerde Jacques zijn creditcard diverse malen. Ik werd speciaal buiten opgehaald om te komen assisteren, nou ja het kaartje eigenlijk. Mijn Visacard deed het wel, maar schrok wel van de bijna twee meter lange kassabon die ik in mijn handen gedrukt kreeg. De pogingen van Jacques hadden deze waarschijnlijk wat verlengd. Maar we kunnen weer drie dagen vooruit , weer vertrokken uit Moss Vale. Dit plaatsje is geen aanrader . Vandaag gaan we weer noordwaarts eerst het navigatiesysteem ons de weg laten wijzen. Maar na een kilometer of 40 over de snelweg deze weer verlaten en de tourist drive 12 genomen. Het begon net wat warmer te worden. In het plaatsje Picton, eerst getankt en daarna bij de Mc een bakkie gedaan. Het was in die zaak weer flink koud, de airco mocht best wel een tandje lager. Na de koffie weer verder naar het noorden naar Bents basin recreation area. Daar werden we verwelkomd door een ranger van middelbare leeftijd, die wel wist dat er nog een plekje was. Hierna twee dames achter de balie die ons eerst vermanend toespraken dat we niet hadden gereserveerd. Na deze reprimande werd ons verteld dat een plekje 14 dollar kostte. Jacques toverde al een glimlach tevoorschijn, totdat ze zei per persoon, en nog wat voor de auto, de dame was nog een soort teleurgesteld dat het er maar één was. En nog een beetje entree voor het park erbij en de glimlach was weg en we wisten zeker dat het bij één nacht zou blijven. Na de creditcard te hebben laten roken mochten we zelf een plekje uitzoeken in het nagenoeg lege park. Bij het vertrek kwam er net een forse vrouwelijke ranger binnen met een hele bos metalen poortjes met daaraan bordjes. Deze mevrouw vertelde dat ze onderzoek deed naar Wombats. Wat de Wombats met die poortjes deden heb ik niet helemaal begrepen, maar die mevrouw had bepaalde trekjes van een enorme Wombat. Een mooi plekje uitgezocht, er is wel een firepit maar je mag geen hout sprokkelen. En het hout van de dames is voor iets wat je in brand steekt ons te duur en wij hadden onze portie CO₂ vandaag al ingebracht. Een flinke wandeling gemaakt langs de stroomversnelling waar het kennelijk gebruik is om met baby’s naar toe te gaan. Waarom is mij een raadsel maar er liggen nogal wat luiers en andere rotzooi gedumpt, toch wel zonde is verder een mooi gebied. Doorgelopen naar een uitzichtpunt. Dat was een hele klim maar dan zie je ook heel wat van de omgeving. Weer terug lekker aan de borrel, en me rot gezocht naar een beestje, met heel wat vriendjes wat elke keer piepte. Gelet op de kracht van het gepiep moest het toch wel een flinke krekel of vogel zijn. Hoewel ik hem overal hoorde zag ik ze niet. Later toch een groene vogel met een geel vlekje achter zijn oog gespot die dit geluid veroorzaakte. In de loop van de avond liep de camping steeds voller, inmiddels zit ik in het rumoer, het Kum baya van de buren is net beëindigd. Een paar motorrijders zijn net gestopt en een drone is weer naar binnen gehaald. Een heerlijk ‘rustige’ camping door de week, maar ja nu is het weekend.