Bij het ontbijt was de thee wat bijzonder, bleek dat de pan waarin we gisteravond popcorn hadden gemaakt, niet te zijn afgewassen, de smaak olijfolie/popcorn zal het als nieuwe smaak waarschijnlijk niet redden. De provisiekast was leeg dus tijd om de betere speciaalzaak weer op te zoeken teneinde weer voor een dag of drie boodschappen te doen. In Lismore was een Aldi, dus de Tomtom op dit adres ingesteld. Net buiten Bayron Bay was men een rotonde bij de Pacific Highway aan het reconstrueren. De Tomtom snapte hier niets van met als gevolg dat we in no time tussen de koeien op weg waren naar Lismore. Waarom om een berg heen als je er ook overheen kan. Heb je ook gelijk een beter uitzicht. De breedte van de weg viel hier en daar wat tegen maar de enkele tegenligger kon er net langs. Ook al zaten we wat hoger de berglucht was ver te zoeken. Het toliet in de camper waar al eens een plasje in was gedaan, begon inmiddels wat te ruiken. Ook al hadden we er een daarvoor bestemd tablet in gedaan, was de lucht op een gegeven moment nauwelijks te harden. In Lismore boodschapjes gedaan bij de Aldi al eens rondgekeken of er geen dumpstation was, maar helaas. Er nog maar een tablet bijgegooid en het dakraampje op een kiertje open bood gelukkig soulaas. Na de boodschapjes door naar Kyogle, waar we een kopje koffie met een lekker stukje tiramissu, worteltjestaart en nog wat anders voor de geïnteresseerden. Bij de office van de National parks en reserves langs gelopen waar we door een vriendelijke inlandse mevrouw werden gewezen op de camping Sheepstation Creek in Mebbin NP. Gelijk gevraagd naar een dumpstation, dacht dat dit op de gemeentewerf wel kon. Maar op het gemeentehuis wisten ze dat wel. Zat aan de andere kant van de weg. Daar nog even langs, wist dat we op de showground, de openbare camping terecht konden . Het plaatsje nog doorgewandeld, gezellig gewinkeld en nog een beugelzaagje aangeschaft. Door wat communicatie gedoe, stonden we eerst bij de gemeentewerf aan de ene kant van het dorp, terwijl de camping aan de andere kant van het dorp zat. Op de showground, een groot terrein waar rodeo’s en andere feesten worden gehouden waarbij men op het terrein kan kamperen, de cassette van niet toilet geleegd en de watertank weer gevuld. Daarna nog een ritje van zo’n 25 km naar de camping. Was de laatste 8 kilometer niet geasfalteerd maar een goed berijdbare weg, die wel wat smal was,evenals twee houten bruggen die maximaal 25 ton konden dragen wanneer je zwaarder was, moest je naast de brug door het water naar de overkant. We zijn gelukkig maar één tegenligger tegengekomen, die moest ver de berm in die ook al niet breed was. De camping is een hele leuke, we hadden een plekje waar het ontvangstcomité bestaande uit twee flinke varanen ons al stonden op te wachten. Het plekje is in ieder geval vrij van kadavers en etensresten. De camper stond wat scheef, de verhuurder heeft er geen levelers bijgeleverd, twee blokken hout onder de achterwielen gereden, waarna het water in ieder geval weer op het aanrecht blijft. Op de camping zijn mooie vault toliletten. Met elkaar lekker composteren. Toen ik het toilet binnenkwam was het ineens wat druk met rondvliegende vlinders. Deze hadden zich in het houten toiletgebouw gevestigd. Vanaf de camping een wandeling genaakt naar Brushbox falls, een waterval maar dat deed de naam al vermoeden. Na de maaltijd nog een kampvuurtje gebouwd, wilde niet erg branden. De muggen hielden ons wel bezig. Overigens heel veel verschillende leuke vogeltjes op de camping en ook nog een kangoeroetje en een vleermuis gespot. En een stuk of vijf varanen. Eline slaapt vannacht een beetje onrustig i n haar tentje. Maar het zijn koudbloedige dieren, die als het wat kouder wordt nauwelijks actief zijn. Maar het is een hele zwoele avond………

Een wat onrustige nacht scharrelende beesten regenwoud geluiden. Tegen zevenen begon eerst de vogel die het geluid van een Australische oversteekplaats nadoet (geen zebravink) Daarna de bell birds die ook hier alom vertegenwoordigd zijn. Verder nog wat onbekende kreten, dus tijd om op te staan. Buiten rondje gelopen, en ik had net een stuk of vier rode papagaaien in het vizier, toen ik boven in een boom iets zonder veren zag bewegen. Zowaar een Koala in het wild. Bewoog overigens nauwelijks meer dan die in de dierentuin. Met zijn vieren het beestje bewonderd, sloeg af en toe met zijn poot een vlieg of vlo weg, maar verder zat hij in een vork van een tak lekker te slapen. Dat je helemaal naar de andere kant van de wereld moet reizen om een beer te vinden waar je meisje niet bang voor is. Het is hier echt een klein paradijsje, ik ken mensen die ik hier gerust twee weken neer kan zetten met hun kijker en die zich dan geen dag zullen vervelen.